ചിറ്റാരക്കൽ ചന്ദ്രദാസ്
യഥാർത്ഥ അറിവ് കിട്ടാൻ, ഉള്ളറിഞ്ഞ മനുഷ്യന്മാരെയാണ് കണ്ടെത്തേണ്ടത്. കണ്ടു കിട്ടാൻ പണിയാണ്. പക്ഷേ, തെരഞ്ഞാൽ കിട്ടും. ചിറ്റാരക്കൽ ചന്ദ്രദാസ്, അങ്ങനെയൊരു മനുഷ്യനാണ്.
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തെങ്ങിന്റെ മോളിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുമ്പോഴാണ് ഇയാള് ഇന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെടുന്നത്. വന്ന് കോലായിൽ കുത്തിരുന്നപ്പോത്തിനും ഷഹീർ പോയിട്ട് ഒരു വെല്യ വത്തക്ക കഷ്ണം മുറിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു. അത് തിന്ന് മൂപ്പര് വർത്താനം പറയാൻ തുടങ്ങി. ഇന്നത്തെ നാല്പത്തി രണ്ടാമത്തെ തെങ്ങാണ് ഞാൻ കേറുന്നതെന്ന്. ആദ്യം വിശ്വസിക്കാൻ പ്രയാസം തോന്നി. പിന്നീട് വർത്താനം മുന്നോട്ട് പോയപ്പോ, അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചത് പോലും തെറ്റായിരുന്നൂന്ന് മനസ്സിലാക്കി.
ചന്ദ്രേട്ടൻ പതിമൂന്നാം വയസ്സിലാണ് തെങ്ങുകയറ്റം തുടങ്ങുന്നത്. ഇന്നിപ്പോ മൂപ്പർക്ക് പ്രായം അറുപത്തിയെട്ട്. കഴിഞ്ഞ അൻപത്തിയഞ്ചു കൊല്ലമായിട്ട് മൂപ്പര് തെങ്ങു കേറുന്നു. എങ്ങനെ കണക്കു കൂട്ടിയാലും, ചുരുങ്ങിയത് ഒരു പന്ത്രണ്ടു-പതിനഞ്ചു കൊല്ലം മൂപ്പര് തെങ്ങിന്റെ മോളിലാവും!
തെങ്ങിനെ ഇത്രയേറെ അടുത്തറിഞ്ഞ ഒരാളെ കിട്ടുക അസാധ്യം ആവുമെന്ന് തോന്നിയപ്പോ ഞാൻ വെറുതെ കുറെ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു. കൗതുകത്തോടെ, അറിയാനുള്ള ആഗ്രഹത്തോടെ.
ചന്ദ്രേട്ടന്, തെങ്ങ് ദൈവമാണ്. തെങ്ങൊരിക്കലും ചതിക്കൂല എന്നാണ് മൂപ്പരെ പക്ഷം. ഓരോ തെങ്ങും കേറുമ്പോ, മൂപ്പര് കൈ കൊണ്ട് തെങ്ങിനെ തൊട്ട്, തലയിൽ വെച്ച് വന്ദിക്കും. അനുവാദം വാങ്ങിയാണ് കേറാൻ തുടങ്ങുക. തേങ്ങാവലിക്കാര് പൊതുവെ കൊണ്ടു നടക്കാറുള്ള മുളയുടെ ഏണി മൂപ്പര് ഉപയോഗിക്കാറില്ല. തളപ്പ ഉപയോഗിച്ച് തന്നെയാണ് അടി മുതൽ മണ്ട വരെ കേറാ. വേണ്ടത് മാത്രം വെട്ടും. അനാവശ്യമായി ഒരു ഓലയോ, കൊതുമ്പോ തേങ്ങയോ മൂപ്പര് താഴേക്ക് ഇടാറില്ല. താഴേക്ക് ഇടുമ്പോഴും ശ്രദ്ധയോടെ നോക്കിയേ ഇടൂ. തെങ്ങുകയറ്റത്തിൽ മൂപ്പര് പുലർത്തുന്ന സൂക്ഷ്മത കൊണ്ട്, ഒരുവട്ടം മൂപ്പര് കേറിയ തെങ്ങ് കേറാൻ വേറെ ആൾക്കാരെ ആരും നോക്കാറില്ല. പിന്നെ, പ്രായം കൂടുതലുകൊണ്ട്, ഒഴിച്ചു നിർത്താൻ പറ്റാത്ത ആൾക്കാരുടെ തെങ്ങുകൾ മാത്രം കേറും.
ഒരു തെങ്ങുകേറ്റക്കാരനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, അയാളെ ശരീരം എത്ര പ്രധാനപ്പെട്ടതാണെന്ന് മൂപ്പര് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത്. കനം കൂടാൻ പാടില്ലാത്ത ഒരു തൊഴിലാണ് പോലും തെങ്ങു കേറ്റം. തടി കൂടിയാൽ ഉയരത്തിലേക്ക് വലിഞ്ഞു കേറാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് ആവും പോലും. പിന്നെ, വർഷങ്ങളായിട്ടുള്ള തെങ്ങുമായുള്ള സഹവാസത്തിൽ മൂപ്പർക്ക് തെങ്ങു കൊടുത്ത സമ്മാനം കാണിച്ചു തന്നു. എന്നും മൂപ്പര് ഉരച്ചു കഴുകി, പൊട്ടാതെ സൂക്ഷിക്കുന്ന കൈക്കും കാലിനുമുള്ള തഴമ്പ്. ആ തഴമ്പ് ഒരു തേങ്ങ വലിക്കാരനെ സംബന്ധിച്ചിട്ടത്തോളും ഏറെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ് എന്നാണ് ചന്ദ്രേട്ടൻ പറഞ്ഞുതന്നത്. കാരണം, ആ തഴമ്പെങ്ങാനും പൊട്ടിപ്പോയാൽ പിന്നെ ഒരാഴ്ച രണ്ടാഴ്ച പണിക്ക് പോവാൻ പറ്റൂല്ല പോലും. അതോണ്ട് തന്നെ, മൂപ്പര് എന്നും പണി കഴിഞ്ഞു പോയാൽ കുളിക്കുന്ന പോലെ, കൊടുവാൾ മൂർച്ച കൂട്ടുന്ന പോലെ, മൂപ്പരെ തഴമ്പും തേച്ചു കഴുകും. അതോണ്ട് തന്നെ, വേറെ എല്ലാ തെങ്ങുകയറ്റക്കാരേക്കാളും തഴമ്പിനു കട്ടി മൂപ്പർക്ക് കുറവാണ് പോലും. കട്ടി കൂടിയാൽ പൊട്ടാനുള്ള ചാൻസും കൂടും. ഇത്രക്ക് ചെയ്യുന്ന പണിയിൽ സൂക്ഷ്മത പുലർത്തുന്ന ആരെങ്കിലുമുണ്ടോ?!
ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചു, ചന്ദ്രേട്ടാ തെങ്ങിന്റെ മോളിൽ എത്തിയാൽ ന്താ തോന്നാന്ന്? ചോദ്യം കേട്ടിട്ട് ഷഹീറിനു ചിരി വന്നു. പക്ഷേ, ചന്ദ്രേട്ടന് സംഗതി പിടുത്തം കിട്ടിയെന്നു തോന്നുന്നു. മൂപ്പര് പറഞ്ഞു, "അയ്യിന്റെ മോളിലെല്ലേ സ്വർഗം. അവിടെ എത്തുന്നതല്ലേ സുഖമെന്ന്. എടക്ക് അതിൽ ലയിച്ചു പോവുന്ന പോലെ തോന്നും പോലും. ഉയരത്തിൽ നിന്നും ലോകം കാണുമ്പോ മനസിലാവും, ഞമ്മള് മനുഷ്യന്മാർ എത്ര ചെറുതാണെന്ന്. വളരെ ചെറുത്!".
തെങ്ങിൽ കേറി, തേങ്ങ വലിച്ചു, ഇന്ന് ചന്ദ്രേട്ടൻ ഒരു പി എച്ച് ഡി കാരിയുടെ അച്ഛനാണ്. ഞാൻ ഡൽഹിയിൽ റിസർച്ച് ചെയ്യാണെന്നു പറഞ്ഞപ്പോ, അത് മൂപ്പർക്ക് മനസിലാവോ എന്നാലോച്ചിച്ചിരുന്നു. അപ്പോ, മൂപ്പര് പറഞ്ഞു, ഇന്റെ മോള് കാലിക്കറ്റ്‌ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ മലയാളത്തിൽ അവസാന വർഷ പി എച്ച് ഡി സ്റ്റുഡന്റ് ആണെന്ന്.
ചന്ദ്രേട്ടൻ ഞാൻ വിചാരിച്ച ആളേ ആയിരുന്നില്ല. അയാള് തെങ്ങിന്റെ മോളിൽ ഒരു ജീവിതം മൊത്തം കേറിക്കേറി ഒരുപാട് ഉയരത്തിലാണ്. അനുഭവത്തിലും, അറിവിലും അയാള് ഒരുപാട് മോളിലാണ്. തെങ്ങിന്റെ മോളിലാണ്. അല്ലെങ്കിൽ തെങ്ങിന്റെ ഒപ്പമാണ്. യഥാർത്ഥ അറിവ് കിട്ടാൻ, ഉള്ളറിഞ്ഞ മനുഷ്യന്മാരെയാണ് കണ്ടെത്തേണ്ടത്. കണ്ടു കിട്ടാൻ പണിയാണ്. പക്ഷേ, തെരഞ്ഞാൽ കിട്ടും. ചിറ്റാരക്കൽ ചന്ദ്രദാസ്, അങ്ങനെയൊരു മനുഷ്യനാണ്.
ചന്ദ്രേട്ടൻ പതിമൂന്നാം വയസ്സിലാണ് തെങ്ങുകയറ്റം തുടങ്ങുന്നത്. ഇന്നിപ്പോ മൂപ്പർക്ക് പ്രായം അറുപത്തിയെട്ട്. കഴിഞ്ഞ അൻപത്തിയഞ്ചു കൊല്ലമായിട്ട് മൂപ്പര് തെങ്ങു കേറുന്നു. എങ്ങനെ കണക്കു കൂട്ടിയാലും, ചുരുങ്ങിയത് ഒരു പന്ത്രണ്ടു-പതിനഞ്ചു കൊല്ലം മൂപ്പര് തെങ്ങിന്റെ മോളിലാവും!
തെങ്ങിനെ ഇത്രയേറെ അടുത്തറിഞ്ഞ ഒരാളെ കിട്ടുക അസാധ്യം ആവുമെന്ന് തോന്നിയപ്പോ ഞാൻ വെറുതെ കുറെ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു. കൗതുകത്തോടെ, അറിയാനുള്ള ആഗ്രഹത്തോടെ.
ചന്ദ്രേട്ടന്, തെങ്ങ് ദൈവമാണ്. തെങ്ങൊരിക്കലും ചതിക്കൂല എന്നാണ് മൂപ്പരെ പക്ഷം. ഓരോ തെങ്ങും കേറുമ്പോ, മൂപ്പര് കൈ കൊണ്ട് തെങ്ങിനെ തൊട്ട്, തലയിൽ വെച്ച് വന്ദിക്കും. അനുവാദം വാങ്ങിയാണ് കേറാൻ തുടങ്ങുക. തേങ്ങാവലിക്കാര് പൊതുവെ കൊണ്ടു നടക്കാറുള്ള മുളയുടെ ഏണി മൂപ്പര് ഉപയോഗിക്കാറില്ല. തളപ്പ ഉപയോഗിച്ച് തന്നെയാണ് അടി മുതൽ മണ്ട വരെ കേറാ. വേണ്ടത് മാത്രം വെട്ടും. അനാവശ്യമായി ഒരു ഓലയോ, കൊതുമ്പോ തേങ്ങയോ മൂപ്പര് താഴേക്ക് ഇടാറില്ല. താഴേക്ക് ഇടുമ്പോഴും ശ്രദ്ധയോടെ നോക്കിയേ ഇടൂ. തെങ്ങുകയറ്റത്തിൽ മൂപ്പര് പുലർത്തുന്ന സൂക്ഷ്മത കൊണ്ട്, ഒരുവട്ടം മൂപ്പര് കേറിയ തെങ്ങ് കേറാൻ വേറെ ആൾക്കാരെ ആരും നോക്കാറില്ല. പിന്നെ, പ്രായം കൂടുതലുകൊണ്ട്, ഒഴിച്ചു നിർത്താൻ പറ്റാത്ത ആൾക്കാരുടെ തെങ്ങുകൾ മാത്രം കേറും.
ഒരു തെങ്ങുകേറ്റക്കാരനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, അയാളെ ശരീരം എത്ര പ്രധാനപ്പെട്ടതാണെന്ന് മൂപ്പര് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത്. കനം കൂടാൻ പാടില്ലാത്ത ഒരു തൊഴിലാണ് പോലും തെങ്ങു കേറ്റം. തടി കൂടിയാൽ ഉയരത്തിലേക്ക് വലിഞ്ഞു കേറാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് ആവും പോലും. പിന്നെ, വർഷങ്ങളായിട്ടുള്ള തെങ്ങുമായുള്ള സഹവാസത്തിൽ മൂപ്പർക്ക് തെങ്ങു കൊടുത്ത സമ്മാനം കാണിച്ചു തന്നു. എന്നും മൂപ്പര് ഉരച്ചു കഴുകി, പൊട്ടാതെ സൂക്ഷിക്കുന്ന കൈക്കും കാലിനുമുള്ള തഴമ്പ്. ആ തഴമ്പ് ഒരു തേങ്ങ വലിക്കാരനെ സംബന്ധിച്ചിട്ടത്തോളും ഏറെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ് എന്നാണ് ചന്ദ്രേട്ടൻ പറഞ്ഞുതന്നത്. കാരണം, ആ തഴമ്പെങ്ങാനും പൊട്ടിപ്പോയാൽ പിന്നെ ഒരാഴ്ച രണ്ടാഴ്ച പണിക്ക് പോവാൻ പറ്റൂല്ല പോലും. അതോണ്ട് തന്നെ, മൂപ്പര് എന്നും പണി കഴിഞ്ഞു പോയാൽ കുളിക്കുന്ന പോലെ, കൊടുവാൾ മൂർച്ച കൂട്ടുന്ന പോലെ, മൂപ്പരെ തഴമ്പും തേച്ചു കഴുകും. അതോണ്ട് തന്നെ, വേറെ എല്ലാ തെങ്ങുകയറ്റക്കാരേക്കാളും തഴമ്പിനു കട്ടി മൂപ്പർക്ക് കുറവാണ് പോലും. കട്ടി കൂടിയാൽ പൊട്ടാനുള്ള ചാൻസും കൂടും. ഇത്രക്ക് ചെയ്യുന്ന പണിയിൽ സൂക്ഷ്മത പുലർത്തുന്ന ആരെങ്കിലുമുണ്ടോ?!
ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചു, ചന്ദ്രേട്ടാ തെങ്ങിന്റെ മോളിൽ എത്തിയാൽ ന്താ തോന്നാന്ന്? ചോദ്യം കേട്ടിട്ട് ഷഹീറിനു ചിരി വന്നു. പക്ഷേ, ചന്ദ്രേട്ടന് സംഗതി പിടുത്തം കിട്ടിയെന്നു തോന്നുന്നു. മൂപ്പര് പറഞ്ഞു, "അയ്യിന്റെ മോളിലെല്ലേ സ്വർഗം. അവിടെ എത്തുന്നതല്ലേ സുഖമെന്ന്. എടക്ക് അതിൽ ലയിച്ചു പോവുന്ന പോലെ തോന്നും പോലും. ഉയരത്തിൽ നിന്നും ലോകം കാണുമ്പോ മനസിലാവും, ഞമ്മള് മനുഷ്യന്മാർ എത്ര ചെറുതാണെന്ന്. വളരെ ചെറുത്!".
തെങ്ങിൽ കേറി, തേങ്ങ വലിച്ചു, ഇന്ന് ചന്ദ്രേട്ടൻ ഒരു പി എച്ച് ഡി കാരിയുടെ അച്ഛനാണ്. ഞാൻ ഡൽഹിയിൽ റിസർച്ച് ചെയ്യാണെന്നു പറഞ്ഞപ്പോ, അത് മൂപ്പർക്ക് മനസിലാവോ എന്നാലോച്ചിച്ചിരുന്നു. അപ്പോ, മൂപ്പര് പറഞ്ഞു, ഇന്റെ മോള് കാലിക്കറ്റ്‌ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ മലയാളത്തിൽ അവസാന വർഷ പി എച്ച് ഡി സ്റ്റുഡന്റ് ആണെന്ന്.
ചന്ദ്രേട്ടൻ ഞാൻ വിചാരിച്ച ആളേ ആയിരുന്നില്ല. അയാള് തെങ്ങിന്റെ മോളിൽ ഒരു ജീവിതം മൊത്തം കേറിക്കേറി ഒരുപാട് ഉയരത്തിലാണ്. അനുഭവത്തിലും, അറിവിലും അയാള് ഒരുപാട് മോളിലാണ്. തെങ്ങിന്റെ മോളിലാണ്. അല്ലെങ്കിൽ തെങ്ങിന്റെ ഒപ്പമാണ്. യഥാർത്ഥ അറിവ് കിട്ടാൻ, ഉള്ളറിഞ്ഞ മനുഷ്യന്മാരെയാണ് കണ്ടെത്തേണ്ടത്. കണ്ടു കിട്ടാൻ പണിയാണ്. പക്ഷേ, തെരഞ്ഞാൽ കിട്ടും. ചിറ്റാരക്കൽ ചന്ദ്രദാസ്, അങ്ങനെയൊരു മനുഷ്യനാണ്.
Copyright © Team Incubation 2021-22 
